Verdeel en heers.

De aangepaste waarheid.

“En Jezus riep hen tot Zich en zeide tot hen: Gij weet, dat zij, die regeerders der volken heten, heerschappij over hen voeren, en hun rijksgroten oefenen macht over hen”. Aan deze woorden van Jezus uit Marcus 10:42 werd ik meer dan eens herinnerd in de voorbije jaren. De reden daarvoor ligt voor de hand: vele keren kwam ik precies datgene tegen waar Jezus het hier over heeft. Met name via TV vernam ik telkens weer hoe de mensheid in zijn algemeenheid is verworden tot een verzameling beesten. Beesten die voortdurend met elkaar overhoop liggen. Als dat niet gebeurt in de vorm van een “burger”oorlog dan is het wel weer een zoveelste despoot die zichzelf heeft opgewerkt tot president/dictator en die vanuit deze machtspositie precies doet waar Jezus het in de bovengenoemde tekst over heeft. Het terroriseren van de eigen bevolking door dergelijke criminelen is sinds de zondeval verheven tot een staatsvorm die tijdens Jezus' omwandeling op deze aarde al zo algemeen voorkomend was dat Hij dit als een voor iedereen begrijpelijk voorbeeld kon gebruiken. Zodat Zijn discipelen dus meteen wisten waar Jezus over sprak. Er zijn echter ook van die misdadigers die zich daarnaast nog bezighouden met het terroriseren van een andere dan de eigen bevolking. En daar komt in onze moderne tijd met alle aanwezige massamedia nog eens bij dat hier opvallend selectief over wordt bericht. Er kruipen op deze door de satan beheerste wereld namelijk ook criminelen rond die bepalen welk nieuws de grote massa wel mag bereiken en welk nieuws niet. Het betreft een aangepaste “waarheid” en de eigenlijke naam van deze vorm van berichtgeving is: misleiding.

Met name de gruwelijk vertekende berichten over de gebeurtenissen in het Midden Oosten hebben mij al jarenlang overtuigd van de huichelachtige houding van de media. Een houding die dus voor een groot deel wordt bepaald door (politiek) zware jongens die een berichtgevingsbeleid in elkaar draaien dat hoofdzakelijk heel andere doelen dient dan een objectieve en eerlijke berichtgeving. De vertekende berichten tijdens de Coronahoax hebben ons daar genoeg van laten zien.
Langs die weg kan men van de grootste terrorist nog wel een heilige maken. Door een vertekend beeld van deze persoon te schetsen dat door de massa vanzelf wordt geloofd, als deze misleiding maar lang genoeg wordt volgehouden. Omdat ik ook via andere kanalen de nodige informatie onder ogen krijg was me al jaren bekend dat tijdens de zich alsmaar voortslepende conflicten tussen de Palestijnen en de staat Israël zich andere taferelen op de achtergrond afspelen dan die ons worden meegedeeld via de media. De weinige eerlijker berichten hierover daargelaten, wordt men massaal bedonderd doordat veel onrecht en misdadigheid domweg niet wordt vermeld. Ik bezit een boekje met de titel: “De informatievervuilers” dat gaat over de vergiftigde informatie die in de vorm van halve waarheden, hele leugens en propaganda over de grote massa wordt uitgestrooid. Door dit soort vergiftigde en aangepaste informatie heeft iemand jarenlang zijn veroordeling door de aardse rechtbanken kunnen ontlopen. Tot aan zijn dood toe.
Dat er momenteel alsnog met deze man wordt afgerekend hebben we dus niet te danken aan het gevoel voor rechtvaardigheid dat we van de hedendaagse “beschavingen” zouden mogen verwachten maar aan het rechtvaardig oordeel van de hemelse rechter. De man waarover ik het nu heb is wijlen Yasser Arafat. Een man die luisterde naar bevelen uit een (voor velen) onverwachte hoek.

Mocht je jezelf afvragen waar ik nu eigenlijk op doel: bij deze volgt een overzicht van de gruwelijkheden die onder het toeziend oog, met medeweten van en/of in opdracht van deze man hebben plaatsgevonden tijdens de jaren dat hij en zijn PLO geboefte in Libanon de dienst uitmaakten. Een dienst die voor 100 procent bestond uit een onvoorstelbaar wrede terreur tegenover de Libanese bevolking, we hebben het nu over de jaren zeventig en het begin van de jaren tachtig van de vorige eeuw, totdat hij en zijn criminele organisatie na het ingrijpen van het Israëlische leger uiteindelijk werden gedwongen om uit Libanon te vertrekken.

Het huishoudboekje van Yasser Arafat.

Om zomaar eens een indruk te geven van wat hij en zijn roversbende in die periode hebben uitgevreten onder het afgewende oog van de wereldpers volgt hier een kleine opsomming uit hun gruwelijke huishoudboekje, waaronder ook plannen die nog uitgevoerd zouden worden. In 1975 was er door de diverse elkaar bestrijdende islamitische, “christelijke” en nog andere partijen een chaotische situatie ontstaan die doorging voor een burgeroorlog. Het feit is dat deze situatie ontstond als gevolg van de aanwezigheid in Libanon van Yasser Arafat en zijn roversbenden omdat door de strijd tussen Libanese regeringstroepen en de PLO de vlam in de pan sloeg. Waardoor allerlei “belangengroepen” de kans grepen om in die onoverzichtelijke situatie de eigen “idealen” door geweld te bereiken. In deze chaos werden door meerdere partijen gruweldaden bedreven zoals die hieronder zijn opgesomd maar het merendeel ervan kwam toch wel uit de koker van de PLO. En die hebben destijds op o.a. de nu volgende manieren huisgehouden. Vanwege de begane gruwelijkheden heb ik de inhoud van deze lijst plus enkele aanvullende zaken zo summier mogelijk gehouden.

• De Palestijnse kampen in Libanon waren militaire trainingskampen waarin door het Israëlische leger enorme wapenvoorraden, munitie en zelfs eens een bevelscentrale werden aangetroffen.
• Ook in huizen, moskeeën, kerken en scholen waren onvoorstelbare hoeveelheden wapens en munitie opgeslagen, waaronder helikopters, vliegtuigen (in onderdelen), vrachtwagens, motoren en graafmachines. Genoeg voor een leger van honderdduizenden soldaten.
• Soldaten van het Israëlische leger vonden stalen kisten die ze zelf ter plekke niet eens open kon krijgen. Nadat specialisten ze hadden geopend vond men o.a. gegevens over hoog technologische wapens. In een door de Israëlische marine uit zee opgeviste kist vond men documenten met plannen om Saoedi-Arabië ten val te brengen. Deze kist was kort daarvoor door vluchtende Palestijnen in zee gegooid tijdens hun vlucht voor de Israëlische marine.
• Het was de bedoeling om op 2 augustus 1982 in Libanon de staat Palestina uit te roepen.
• Vele jonge mensen werden ontvoerd en gemarteld.
• In de tuin van een school, door het Vaticaan aan de Palestijnen geschonken, werd een manshoge groeve uitgegraven waarin verminkte schoolkinderen werden aangetroffen, de houding waarin ze werden aangetroffen doet vermoeden dat deze onschuldige kinderen levend werden begraven.
• Een jong meisje werd bevolen om thee op te drinken waarin volgens de man die haar kwelde vergif zou zitten. Dat vergif zat er niet in maar de doodsangst van het arme kind was er niet minder om.
• Vrouwen en meisjes werden psychologisch, op sadistische manieren gefolterd door ze te dreigen met (nog meer) lichamelijke folteringen.
• Van vele Libanese dorpen werd de bevolking systematisch massaal afgeslacht. Ze werden bijvoorbeeld met vrachtwagens naar de kerken gebracht en daar met elektrische zagen op het altaar onthoofd.
• In het dorp Damour werden vrouwen en kinderen op beestachtige manieren omgebracht met onder andere houwelen. Zuigelingen werden daar gevierendeeld.
• In een groot gebouw, dat vroeger een gemeenteschool was, bevond zich een wirwar van cellen, muren en afgesloten, onderaardse kerkers waarin de Palestijnse terroristen onvoorstelbare wandaden tegenover onschuldige burgers begingen.
• Een man die enkele Israëlische geldbiljetten en een paar schoenen van een Israëlisch merk in huis had werd alleen om die reden met behulp van vier auto's gevierendeeld. Zijn nog schokkende lichaam werd voor de ogen van de verplicht toekijkende menigte door de straten gesleept. Mensen die verplicht toe moesten kijken vielen daarbij flauw. Niet één krant berichtte over deze gruweldaad en de wereld kreeg het niet te horen.
• Vele Libanese jongens en meisjes werden door de Palestijnse terroristen als mogelijk toekomstige tegenstanders gezien en om die reden werden ze dikwijls ontvoerd en werden al hun vingers afgehakt waarna ze weer naar huis werden gestuurd.
• Door zich te verschansen in dichte woonwijken werd de burgerbevolking tijdens de strijd tegen het Israëlische leger als schild gebruikt waardoor velen het leven verloren in de felle strijd.
• Opmerking van een winkelier in Sidon: “De Arafatbenden hebben recht en orde in Libanon afgeschaft en pure anarchie ingevoerd”.
• Terugkijkend op zijn tijd in Libanon zei Arafat eens trots: “Ik heerste over Libanon”.
• Tijdens dit terreurbewind werd Arafat door de paus ontvangen in het Vaticaan. Dat werd door de zwaar getraumatiseerde bevolking van Libanon als een schandaal ervaren en maakte zeer veel emoties los.

De Nobelprijs voor de vrede?

Om de voorgaande opsomming gruwelijkheden van deze moordenaarsbende nog even te onderstrepen, mocht het je allemaal nog niet van hun wreedheid hebben kunnen overtuigen, heb ik er deze foto aan toegevoegd. Bij het zien van deze in stukken gehakte kinderen moet je als ouder toch minstens het klamme zweet uitbreken. Het zou je eigen kind maar wezen....

Wat mij sinds al deze misdaden telkens weer heeft verbijsterd was de afwezigheid in de “beschaafde” wereld van welke poging dan ook om meneer Arafat en zijn roversbenden na hun gedwongen vertrek uit Libanon ter verantwoording te roepen voor de talloze misdaden waaronder het Libanese volk heeft geleden. Wat eigenlijk ook weer niet zo verbazingwekkend is gezien de massale doofpotmentaliteit van de massamedia waarover ik hierboven al heb geschreven. Wat we sindsdien wel hebben zien gebeuren is dat na veel politiek gehannes, gesjoemel, handjeklap, koehandel en geharrewar deze struikrover zich uiteindelijk, sinds 20 januari 1996, meneer de president van de Palestijnse Autoriteit mocht laten noemen. Een president die tijdens zijn presidentschap al net zo'n despoot bleek te zijn voor de eigen bevolking als hij tijdens zijn wilde jaren in Libanon was voor de Libanese bevolking. De president van een ministaatje waarvan de inwoners door hem voortdurend werden aangemoedigd om voor de bevolking van buurland Israël het leven zo zuur mogelijk te maken. Dit kwam helemaal overeen met zijn uitleg over het soort vrede dat hij najoeg tijdens zijn verblijf in Libanon, zo blijkt uit een uitspraak van hem uit die jaren: “Wij willen geen vrede, wij willen in een oorlog overwinnen. Vrede betekent voor ons de vernietiging van Israël en niets anders”. Ondanks deze strijdlustige taal werd hem in latere jaren zelfs nog een Nobelprijs voor de “vrede” toegekend (of was het misschien de Rebelprijs voor de vrede??). Doordat de oude vos ondertussen een ander masker had opgezet en doordat men destijds kennelijk het feit maar heeft genegeerd dat de “vrede” waar Arafat op doelde uitsluitend uit de loop van een vuurwapen kwam.
Voor het stelen van miljoenen dollars uit publieke fondsen bleek hij, ondanks zijn overbezette agenda, ook nog tijd vrij te kunnen maken. Waarna al die dollars een veilig heenkomen vonden op de bankrekeningen van meneer de president.

Mocht een redelijk denkend mens er aanvankelijk nog van zijn uitgegaan dat al deze en dergelijke barbaarse praktijken door de geestelijkheid van de grote “wereldreligies” als onmenselijk worden beschouwd dan hebben de gebeurtenissen sinds de massale moordpartijen in Libanon deze verwachting toch wel grondig en voorgoed de grond in geboord. Want, zoals in de bovenstaande opsomming al is genoemd, Arafat werd nog tijdens zijn terreurbewind door de paus ontvangen in het Vaticaan. Dat werd door de zwaar getraumatiseerde bevolking van Libanon terecht als een schandaal gezien en het maakte zeer veel emoties los. Wat deze barbaarse griezel daar in de schemerige achterkamertjes van dit roomse bolwerk van occultisme en heidendom allemaal met die paus zonodig moest bepraten hebben ze mij nooit verteld maar het zou me de moeite van het aanhoren ook niet eens waard zijn geweest. Het resultaat van dit “overleg” was in ieder geval niet dat Arafat vanwege zijn wreedheden door de internationale “rechtsorde” voor het gerecht is gesleept. De man ging vrijuit. Vrijgesproken door de duistere breinen die in deze wereld vanachter de schermen de loop der gebeurtenissen beïnvloeden en die gebruik maakten van de diensten van deze terrorist. Uiteindelijk is het toch dezelfde duivel die door zowel hen als door Arafat destijds werd en wordt gediend. Het lag dus voor de hand dat de laatste daarvoor werd “beloond” met het presidentschap. Het is ook bepaald niet uitgesloten dat hij daar in Rome zelfs nog enige ideeën heeft opgedaan om daarmee zijn schrikbewind nog effectiever gestalte te kunnen geven want wat wreedheid, moorddadigheid en wetteloosheid betreft heeft het monster in Rome een naam “hoog” te houden. En wie konden ze daar beter voor gebruiken dan Yasser Arafat? Die op zijn beurt in zijn functie als terrorist kon doen waar de breinen van het Vaticaan zelf de vingers niet aan wilden branden vanwege het risico dat hun religieuze masker voor het oog van de wereld zou scheefzakken. In plaats daarvan pasten zij de verdeel en heers taktiek toe. Een taktiek waaraan ook de volgende misdadiger gewillig meewerkte.

Een roomse terreurstaat.

Want deze taktiek was ook al eens eerder gebruikt toen tijdens de Tweede Wereldoorlog het Vaticaan een andere dictator aan de macht hielp. In het Joegoslavië van voor de oorlog had een zekere Ante Pavelic (zie de griezel op de foto links) een politieke partij opgericht onder de naam “Ustase”, wat zoveel betekent als opstand. Deze Ustase hield zich, met goedkeuring van de Duitsers, het Vaticaan en de Italiaanse fascisten tijdens de Duitse bezetting van Joegoslavië bezig met een etnische “zuivering” van de door hen uitgeroepen onafhankelijke rooms katholieke staat Kroatië. Een roomse staat die, dat zat er dus dik in, met de steun en medewerking van het Vaticaan het levenslicht zag. Veel leven had dit echter niet tot gevolg voor de vele niet-roomsen in deze terreurstaat en zij werden dan ook massaal afgeslacht. De keuze die men kreeg opgedrongen hield in: bekeer je tot het rooms katholieke geloof of sterf. Met name de aanhangers van de Oosters Orthodoxe kerk werden meedogenloos vervolgd, werden gedwongen zich te bekeren tot de “enige ware kerk” (en dat bleek toevallig de rooms katholieke kerk te zijn) of werden afgeslacht als ze die “enige ware kerk” niet wilden. Tijdens dit terreurbewind werd Pavelic meer dan eens door de toenmalige (oorlogs)paus Pius XII ontvangen (zie de gluiperd op de foto rechts). Deze paus Pius XII was een man, meedogenloos in politieke zaken en gewetenloos in religieuze aangelegenheden. Daarom diende hij dan ook een “evangelie” dat voornamelijk werd verkondigd met behulp van bijlen, mokers, hakmessen, vuurwapens en lucifers. Het was dus een evangelie dat door geen enkel weldenkend mens vrijwillig zou worden aanvaard. En daarom werd het met geweld door de strot geduwd, tenminste zolang die strot nog heel gelaten werd. Maar al te vaak was dat echter niet het geval. Wat deze man vanuit zijn machtspositie, in samenwerking met Ante Pavelic en zijn Ustase, andersdenkenden aandeed doet mij sterk denken aan wat we lezen in Jac. 2:6: “Zijn het niet de rijken, die u geweld aandoen en die u voor de rechtbanken slepen?” Bij de rechtspraak van deze beide heren kwam er zelfs nauwelijks een rechtbank aan te pas. Het regelmatige contact tussen deze twee doet ons trouwens meteen denken aan de bezoeken van Arafat aan het Vaticaan in latere jaren (zie de bovenstaande opsomming). De gelijkenis is treffend. Beide misdadigers werden ontvangen door de roomse kerkvorst tijdens hun “gloriejaren” als duivel in een mensengedaante terwijl ze ook beiden een staat(je) onder hun hoede hadden waarbinnen ze meedogenloos tekeer konden gaan. Daarnaast is het zo dat alleen personen die het Vaticaan goede diensten hebben bewezen bij de paus op de koffie mogen komen. Dit zegt niet zozeer iets over de kwaliteit van die koffie maar het zegt wel genoeg over de werkelijke relatie van beide criminelen met “de club in Rome”. Een relatie die inhield dat hun beider activiteiten voor het Vaticaan van groot belang waren en naadloos pasten binnen de verdeel en heers taktiek. Anders gezegd: beide criminelen waren ingehuurd om het vuile werk voor Rome op te knappen.

In de “vrijmetselaarsbijbel” Morals and Dogma, wordt op pagina 817 iets geschreven over de twee religies die door de occultisten van het Vaticaan en de vrijmetselarij (onder leiding van de Jezuïetenorde) in stand worden gehouden. De ene is de religie voor de “ingewijden” (= het satanisme, onder diverse namen) en de andere is de rooms katholieke religie, welke laatste wordt gebruikt om de grote massa (het “domme vee”) dom te houden. De rooms katholieke religie (de religie voor het domme vee) is dan ook niets anders dan een aangepaste vorm van het satanisme, net als een andere gewelddadige religie die verderop zal worden ontmaskerd. De ware aard en afkomst van de roomse religie wordt echter voor de vele miljoenen rooms katholieken verborgen gehouden. Het nu volgende is er in te lezen: “De tempeliers, net als alle andere geheime orden en hun aanverwanten, hadden twee leringen, één was verborgen en gereserveerd voor de meesters, genaamd: het Johannisme, de andere was voor de massa bedoeld, genaamd: het rooms katholicisme.”

We pakken de draad nu weer op bij meneer Ante Pavelic. Om een indruk te geven van de gruweldaden van deze roomse beul en zijn criminele organisatie had ik hier destijds een opsomming van een aantal gruwelijkheden staan. Het is voldoende te stellen dat die vergelijkbaar waren met de wreedheden die in het huishoudboekje van Yasser Arafat al zijn opgesomd.

Dit alles laat overtuigend zien wat er in deze wereld zou gaan gebeuren als het Vaticaan, niet langer gehinderd door wetten of regeringen, haar eigen gang zou kunnen gaan na het afgooien van het overbodig geworden religieuze, rooms katholieke masker. Waarop de ware aard van dit heidense instituut (het ondergedoken Romeinse rijk) zichtbaar zou worden. De vele slachtoffers van het monsterverbond tussen de monsters Pius XII en Ante Pavelic hebben destijds aan den lijve ondervonden wat die ware aard inhoudt. Dus: het Vaticaan is een werelds, politiek en occult instituut met een religieus masker.

Wat daar in het kleine staatje Kroatië gebeurde is daarom een schaalmodel van de wreedheden die de hele wereld zouden overspoelen als het monster van Rome zijn klauwen zou uitslaan. Zoals het dat ook al deed in Kroatië. Dat de aard van dit monster en de daarmee gepaard gaande wreedheden absoluut niets te maken hebben met het evangelie van Jezus Christus en daar dan ook niet op gebaseerd zijn, is een uitgemaakte zaak voor wie zijn gezonde verstand gebruikt. Tenminste, daar ga ik dan maar vanuit.

In de bijbel wordt het zichtbaar worden van de werkelijke geest achter, onder andere, het satanische roomse instituut aangehaald in Openbaring 13:1-2. Hier wordt deze geest van de antichrist beschreven als het beest uit de zee: “En ik zag uit de zee een beest opkomen met tien horens en zeven koppen; en op zijn horens tien kronen en op zijn koppen namen van godslastering. En het beest wat ik zag was een luipaard gelijk, en zijn poten als van een beer en zijn muil als de muil van een leeuw. En de draak gaf hem zijn kracht en zijn troon en grote macht”. In deze regels beschrijft Johannes het moment waarop dit beest zijn afschuwelijke kop boven het oppervlak van de zee uitsteekt. Dat kan dit beest alleen doen als hij daarvóór onder dat oppervlak heeft geleefd zodat het zich in die zee eeuwenlang heeft kunnen verschuilen. De zee is in dit visioen van Johannes het beeld van de religieuze wereld, dat is dus alles wat het geestelijke/religieuze leven van de mens raakt. Ook al heeft dit beest al enige malen zijn kop boven het wateroppervlak gestoken, zoals tijdens de Inquisitie en tijdens de, door het Vaticaan gesteunde, terreurcampagnes van Ante Pavelic en Yasser Arafat, dit beest houdt zich nu nog grotendeels verscholen achter de schijn die religie heet. Er zal echter een tijd komen dat de om zich heen grijpende wetteloosheid in deze wereld de weg vrij gemaakt zal hebben voor deze geest van de antichrist om zich uit de bedrieglijke zee van religie op te kunnen richten waarna hij tezamen met de antichrist (een mens) een zelfde soort huishoudboekje zal bijhouden als dat van Yasser Arafat en Ante Pavelic. De inhoud van deze huishoudboekjes is in het voorgaande al opgesomd.

De “ratline” van het Vaticaan.

Na de komst van de geallieerden zijn Pavelic en andere Ustase leiders gevlucht, zoals te verwachten was. Pavelic verschool zich in Oostenrijk totdat hij door het Vaticaan naar Italië werd overgebracht alwaar hij enkele jaren verborgen werd gehouden in het klooster van San Girolamo degli Illrici, op slechts een kilometer afstand van het Vaticaan in Rome. Vervolgens werden hij en zijn soortgenoten door ene priester Krunoslav Draganovic via de “ratline” van het Vaticaan naar Argentinië gesmokkeld. Het woord ratline is afgeleid van de touwladder waarmee op een schip de top van de mast bereikt kon worden en die door zeelieden werd gebruikt om op een zinkend schip de voeten nog zo lang mogelijk droog te houden. Een zeer toepasselijke naam, gezien het soort ratten dat langs deze ontsnappingsroute naar diverse landen in Zuid-Amerika werd gesmokkeld. Toen agenten van het Amerikaanse Counter Intelligence Corps (CIC) hadden achterhaald dat Pavelic door het Vaticaan in het genoemde klooster verborgen werd gehouden en zij op het punt stonden hem te grijpen werd hen van hogerhand bevolen om de actie af te blazen. De reden die werd opgegeven was dat “de contacten van deze Pavelic zo hooggeplaatst waren en zijn positie zodanig hoog dat het Vaticaan door zijn uitlevering in opspraak gebracht zou worden en het voor de rooms katholieke kerk een ongekende klap in het gezicht zou zijn”. Waarmee eigenlijk werd gezegd dat de misdaden van de roomse kerk niet openbaar mochten worden gemaakt. Daarmee is maar weer eens aangetoond dat al die religie waarachter de roomse geestelijken zich verschuilen slechts een schijnvertoning is. Als die grote, voor de gek gehouden, massa dát nu maar eens door wilde krijgen...!

De Amerikaanse huichelachtigheid.

En de eerlijke burger in zijn onnozelheid maar denken dat de diverse overheden op deze wereld zich werkelijk druk maken om gerechtigheid. Terwijl het een beestenbende blijkt te zijn! Dat wordt nog eens bevestigd doordat in de jaren na de oorlog het brein achter deze smokkeloperatie, priester Krunoslav Draganovic, door het Amerikaanse Counter Intelligence Corps (CIC) zelfs werd gevraagd om ook voor de Amerikanen waardevolle personen in veiligheid te brengen. Met deze veiligheid werd eigenlijk bedoeld dat de oorlogsmisdadigers in kwestie een veroordeling bespaard zou blijven. Ja, ja, je leest het goed!! Op deze wijze zijn er zowel door het Vaticaan als door de Amerikanen verscheidene oorlogsmisdadigers van de galg gered. Terwijl er in Neurenberg een schijnproces aan de gang was tegen een minderheid van dit gespuis werden gelijktijdig wagonladingen van deze ratten verscheept naar plaatsen waar ze voor de Amerikanen nog van waarde konden zijn. Zo heb ik eens een TV documentaire gezien over Duitse raketgeleerden, waaronder ene Werner von Braun (zie de foto links), die vlak na de Tweede Wereldoorlog door de Amerikanen naar de VS werden gesluisd vanwege hun kennis van en ervaring met rakettechniek. Daar waren kampcommandanten bij die geen genade hadden getoond met de vele duizenden dwangarbeiders die door de Duitsers werden ingezet voor het bouwen van o.a. de V2 raketten en die onder beestachtige omstandigheden aan hun eind kwamen. Dat levenseinde werd ook meer dan eens bespoedigd door de medische experimenten van kamp“artsen” die voor het slagen van hun medische onderzoek hun geweten hadden uitgeschakeld. Het leven van hun proefkonijnen telde niet zodat deze arme drommels dikwijls op een ontstellend ellendige manier omkwamen als gevolg van deze martelpraktijken in “naam van de medische wetenschap”. Het geweten van dit slagersgilde bleef ook tot ver na de oorlog uitgeschakeld, zo stelde ik eens vast bij het horen van de overtuiging van een van deze naar Amerika gesmokkelde slagers. Zijn overtuiging hield in dat het doodzonde zou zijn als de hedendaagse medische wetenschap geen gebruik zou maken van de destijds door hen opgedane kennis. Omdat hun slachtoffers in dat geval toch sowieso hun leven niet meer zouden terugkrijgen. Daarmee werd eigenlijk gezegd: “Houden jullie nou maar op met dat schijnheilige gefoeter op ons want jullie maken zelf ook gebruik van de medische kennis die wij bij elkaar gemarteld hebben”. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de moderne medische wetenschap precies dat gedaan heeft wat deze oorlogsmisdadiger adviseerde. Kijken we alleen al naar de hedendaagse abortusindustrie en de ontstellende aantallen ongeboren kinderen die in deze wereld dagelijks worden uitgemoord (wereldwijd worden er zo'n 42 miljoen abortussen per jaar uitgevoerd!!) dan moeten we vaststellen dat de geest van de Duitse vernietigingskampen nog steeds in witte jassen rondloopt. En dat die vernietigingskampen dus nog steeds bestaan, met dit verschil dat de prikkeldraadomheining nu is vervangen door de muren van een kliniek. Wat de Duitse kampartsen destijds misdeden wordt terecht barbaars gedrag genoemd maar waar de hedendaagse witte jassen criminaliteit onze Schepper dagelijks mee tergt vindt plaats onder de vlag van een “beschaving” die net zomin een beschaving is. Want terwijl de Nazi's alles vernietigden dat niet beantwoordde aan de perfecte “Übermensch”, wordt nu dikwijls al voor de geboorte gecontroleerd of het mensje in wording wel aan de eisen van de hedendaagse “Übermensch” voldoet. En waar dat niet het geval blijkt te zijn rekent het medische Nazigilde er wellwillend mee af. De Tweede Wereldoorlog is dus nog láng niet voorbij!!

Om van de Duitse oorlogsmisdadigers weer “nette” burgers te kunnen maken werden hun dossiers door de Amerikanen aangepast en werd alle belastende informatie eruit verwijderd. Deze Duitsers hadden minstens zoveel wreedheid op hun geweten als die weinige oorlogsmisdadigers die voor het mediaoog van de wereld tijdens het proces in Neurenberg werden terechtgesteld. En dat alles om de schijn op te houden dat de “rechtvaardigheid” van de geallieerden mijlenver verheven was boven de beestachtige mentaliteit van de Duitsers. Dezelfde onrechtvaardigheid was in Neurenberg echter ook te vinden aan de andere kant van de tafel waar geallieerde aanklagers een regering en een militaire legerleiding vertegenwoordigden die economische voordelen, medische kennis en een technologische voorsprong belangrijker vonden dan gerechtigheid. De huichelaarsbende. Toen jaren later tijdens een interview aan enkele van de bij deze smokkeloperatie betrokken Amerikanen werd gevraagd of het misdadige verleden van de naar Amerika verscheepte Duitse geleerden hen bezig had gehouden was hun kille reactie dat hen dat, zelfs zoveel jaren later nog, absoluut koud liet. Met deze huichelachtige houding is een vertekend beeld geschapen van die zogenaamd slechte Duitsers terwijl de realiteit is wat de bijbel leert in Romeinen 3:23: “Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods”. Dus óók die Amerikaanse zondaren die samen met de Romeinse ratten in het Vaticaan via hun ratline oorlogsmisdadigers lieten ontsnappen en zo hun beestachtige wandaden welbewust ongestraft lieten!!

Toen de techneuten van de Amerikaanse ruimtevaartindustrie met de hulp van deze Duitse raketgeleerden uiteindelijk in juli 1969 hun mannetjes naar de maan konden sturen ging er veel meer naar de maan dan alleen een raket met drie astronauten. Ook de waarheid over het wel of niet gerechtvaardigd zijn van de dankzij deze oorlogsmisdadigers bereikte resultaten ging mee naar de maan. En werd daar vervolgens achtergelaten. Wat, na terugkomst van deze maanmannetjes, overbleef was een opgeblazen en leugenachtige uitspraak van president Nixon die luidde: “Toen die twee Amerikanen de maan betraden kwamen de volken van deze wereld dichter bij elkaar. En in die geest, de geest van Apollo, kan Amerika nu beginnen om te gaan met andere landen. De geest van Apollo overschrijdt grenzen en politiek. Hij kan de volken op aarde verenigen in vrede”. Nu was, om te beginnen, Apollo de naam van een Grieks/Romeinse afgod. Als Nixon dus meende dat in de geest van deze afgod de volken op aarde in vrede verenigd zouden gaan worden had hij beslist de hulp ingeroepen van de verkeerde geest. Bovendien kon volgens hem Amerika in de geest van Apollo beginnen “om te gaan met andere landen”. Wel, als dit Amerika zonodig met de hulp van een stel bij elkaar gesmokkelde oorlogsmisdadigers de Apollo raketten in elkaar moest schroeven en spijkeren is het uitgesloten dat daar ook maar enige zegen op zou kunnen rusten!! Veeleer een vloek, de vloek namelijk van een heidense Grieks/Romeinse afgod, genaamd Apollo. Omdat de geest van deze Apollo een zelfde soort geest was en is als de geest van de Nazi's die de Apollo raketten bouwden. Kijkend naar de vele oorlogen die de volken van deze wereld sindsdien hebben verdeeld blijkt die “geest van Apollo” nu meer dan 54 jaar na president Nixon's arrogante geleuter en ondanks Amerika's “omgang met andere landen” inderdaad geen vrede gebracht te hebben. Zolang de volken van deze wereld de enige Vredevorst, Jezus Christus, vijandig gezind blijven zal de echte vrede, de vrede van het Koninkrijk Gods, onbereikbaar blijven.

Een nieuw masker voor de paus.

Ondanks de openlijke spijtbetuigingen van wijlen paus Johannes Paulus II is in de houding van het Vaticaan niets veranderd. De paus is tenslotte niets anders dan een stroman. Een religieus gezicht dat ervoor dient om het ware gezicht van de heersers in het Vaticaan voor de buitenwereld te verbergen. Dat de ondertussen overleden paus Johannes Paulus II destijds “spijt” betuigde voor de roomse misdadigheid tegenover andersdenkenden tijdens de beruchte Inquisitie is geen bewijs dat er werkelijk iets is veranderd. Het was niets anders dan een aangepast masker. Een masker waarachter nog steeds de hierboven genoemde misdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog worden weggemoffeld. Een masker dat dient om andere religies zand in de ogen te strooien en om met deze misleide religieuzen tot een “eenheid” te komen. Een eenheid die tot de beoogde éénwereldreligie moet leiden. Er rezen binnen het Vaticaan zelfs bezwaren tegen de “verzoeningspolitiek” en de openlijke schuldbelijdenissen van de paus. Dit huichelachtige gesputter kwam er in grote lijnen op neer dat er helemaal geen reden zou zijn voor verontschuldiging omdat de roomse kerk helemaal niets zou hebben misdaan. Ongelooflijk! Dat het er dik inzit dat ook onder de huidige paus (en onder de toekomstige pausen) de ingezette “verzoenings”koers zal worden voortgezet hoeft hier eigenlijk niet benadrukt te worden. Toch wijs ik er maar even op.

Religie en politiek: twee handen op één buik.

Een aantal jaren terug zag ik op TV een programma over een conferentie van regeringsleiders, industriëlen, economische deskundigen en meer van dergelijke figuren die hun inkomen te danken hebben aan de economische rage in deze wereld. Het geheel vond plaats in het Zwitserse plaatsje Davos onder de naam: “World Economic Forum”. Tot mijn verbazing werd daar door een aantal journalisten met spanning gewacht op de komst van een belangrijke gast die per helikopter zou aankomen. Deze gast bleek namelijk niemand minder te zijn dan Yasser Arafat. “President” Arafat werd na aankomst als een eregast binnengehaald. Ik heb het allemaal met afkeer en verbazing aan zitten kijken en trok terecht de conclusie dat deze misdadiger in plaats van berecht te worden vanwege zijn bloedrode verleden, daarentegen door evenzo corrupte en verdorven regeringsleiders als een eregast werd behandeld. Dat zegt veel over de ware aard van hen die zichzelf in deze wereld op de maatschappelijke ladder omhoog hebben gewerkt. Dat is namelijk alleen mogelijk als men zijn diensten beschikbaar stelt aan de satan, de overste van deze wereld. Ditzelfde gaat overigens ook op voor niemand minder dan ene Rick Warren, de man die met zijn “doelgerichte gemeente” misleiding de christenheid massaal op een dwaalweg leidt, richting..... tja, richting wat ook al weer? Misschien dat dit plaatje daar meer licht op werpt. Goed gezien! Meneer Warren zit hier zijn verhaal af te steken als een eregast op (daar is ie weer!) het “World Economic Forum” in Davos.

Even wat info tussendoor: Dit WEF in Davos heeft zich ondertussen ook al op een andere manier berucht gemaakt door de Coronahoax die de wereld in zijn greep hield. En waardoor al vele levens voortijdig zijn beëindigd. Precies zoals dit het doel van ene Bill Gates was. Nu terug naar het Vaticaan en zijn/haar misdadige handlangers.

Hij (Rick Warren) geeft zowaar eerlijk toe dat hij al vaker van de partij is geweest. Tijdens deze bewuste toespraak, waarin hij overigens alle religies op één grote hoop veegt én de rooms katholieke kerk ophemelt als een grote weldoener van de Afrikaanse landen, laat hij ons nog even weten dat hij ook lid is van de Council on Foreign Relations. Voor wie nog niet weet wat dat voor een club is: deze griezels werken toe naar een wereldregering en gebruiken daarvoor o.a. “christelijke leiders” zoals dus Rick Warren. Over zijn deelname aan deze CFR is al veel verwarring geweest en dat kwam mede doordat Rick Warren (de sluwe vos) zijn lidmaatschap van deze CFR meer dan eens probeerde te ontkennen. Temidden van zijn soortgenoten bleek hij dit kennelijk niet te hoeven verbergen, waarschijnlijk nog niet vermoedend dat deze toespraak op het internet zou terechtkomen. We weten inmiddels genoeg over deze gevaarlijke man om te kunnen vaststellen dat al zijn geflikflooi met de politieke en economische leiders van deze wereld opvallend veel lijkt op de “carrière” van wijlen Billy Graham. Die laatste heeft zich eveneens een leven lang beziggehouden met totaal andere dingen dan die welke het Koninkrijk Gods betreffen. Voor zowel Billy als Rick geldt dat zij als vertegenwoordigers van de grote hoer Babylon (zoals Openb. 17:1-2 ons laat weten) hebben gehoereerd met de koningen van deze aarde. Deze zogenaamde christelijke leiders lopen dus netjes in de pas met al die andere dienaren van de satan. Zolang deze “christelijke leiders” op bijvoorbeeld een bijeenkomst als het “World Economic Forum” in Davos de andere deelnemers niet vertellen dat zij verloren zondaren zijn, dat zij onder Gods toorn leven en daarom op weg zijn naar de eeuwige hel, worden ze nog getolereerd. Uit de bedoelde toespraak van Rick Warren werd mij duidelijk dat hij echter andere zaken belangrijker vond en ook al die aandacht voor zijn persoontje beslist wel kon waarderen. Daarmee is hij weer eens zo'n triest voorbeeld van een “christelijke leider” die velen met zich meesleurt richting de klauwen van de satan.

Wie aan dat laatste niet (meer) wil meewerken wordt daarentegen hardhandig door de satan uit de gelederen van al deze jaknikkers weggevaagd. Terugkerend naar het hoofdonderwerp van deze pagina: over enkele van deze jaknikkers las ik na de dood van Arafat dat:

• De Britse premier Blair het graf van Arafat had bezocht waarbij hij boog als teken van respect.
• De Franse president Chirac de overleden Arafat een man van moed en overtuiging noemde die de strijd voor een Palestijnse staat belichaamde.
• De Duitse bondskanselier Gerhard Schröder de dood van Arafat “een groot verlies voor het Palestijnse volk” noemde.
• De Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken (Powell) Yasser Arafat een “belangrijke persoon in de wereldgeschiedenis” noemde.
• Ook het Vaticaan Arafat roemde als “een leider die streed voor zijn volk”.

De laatste uiting van waardering (vanuit het Vaticaan) bevestigt de ware aard van dit heidense instituut nog weer eens overtuigend. De vier zojuist aangehaalde regeringsvertegenwoordigers gingen voor het gemak maar even voorbij aan het feit dat zij zelf, ten tijde van hun uitspraken, een regering vertegenwoordigden die door middel van politie, justitie en rechterlijke macht overtreders van de wet in allerlei soorten en maten opspoort en berecht en daar wordt dan ook heel wat tijd en energie ingestopt. Tegelijkertijd echter hadden deze heren duidelijk geen enkel probleem met het bloedrode verleden van deze nooit berechte megacrimineel. Na de bovengenoemde opsomming van de talrijke wreedheden tegenover de Libanese bevolking aandachtig gelezen te hebben zou Chirac's beschrijving: “een man van moed en overtuiging” ieder weldenkend mens spontaan kotsmisselijk moeten maken. Het walgelijke gedrag van de eerste drie aangehaalde jaknikkers verraadt overigens ook meteen hun duistere banden met een onderwereld die zich nu nog verschuilt achter een Europese “grondwet”. Een wet die er uiteindelijk, in wat voor vorm dan ook, toch wel zal komen omdat de duistere breinen erachter zich door geen enkele mening van het Europese volk laten tegenhouden.

De foto rechts is ook al zo veelzeggend. De hier al flink op leeftijd zijnde paus Johannes Paulus II staat zichtbaar gebukt onder zijn jarenlang meegezeulde zondelast. De zondelast van het mee heulen met misdadigers die onder de schijn van een “hoger” ideaal slechts een spoor van dood en verderf achter zich hebben gelaten. Als ik Arafat daar zo zie zitten valt het me op dat hij kennelijk met genoegen zit te luisteren naar wat de paus nu weer staat te raaskallen. Deze verstandhouding doet me onwillekeurig denken aan dat gezegde over die twee handen op één buik. Naar de foto hiernaast kijkend zie ik rechts op deze foto dan ook inderdaad twee handen op één buik rusten..... De opmerkelijke close relation tussen beide heren heeft, zoals in het voorgaande al is gemeld, zichtbare overeenkomsten met de nauwe banden die de roomse terrorist Ante Pavelic onderhield met de toenmalige paus Pius XII tijdens zijn terreurbewind in Kroatië. We kunnen er daarom van op aan dat ook de misdaden van Arafat door de paus op deze foto werden goedgekeurd(!) en daarom las ik eens zeer tot mijn verbazing in een artikeltje in Visie, het programmablad van de Evangelische Omroep, dat de schrijver van dat artikeltje, naar aanleiding van de aanstaande “zalig” of “heilig” verklaring van deze paus, er voor zichzelf al van overtuigd was dat de overleden paus Johannes Paulus II zowel zalig als heilig is. Dit was zijn mening omdat deze paus volgens hem “geloofde in Jezus als de weg, de waarheid en het leven, als zijn verlosser”. De hele schijnvertoning van “zalig” of “heilig” verklaringen is trouwens een puur roomse en dus heidense gewoonte waarin de mens zelf voor god aan het spelen is, en daarom is deze nepheiligheid of nepzaligheid door God afgekeurd. Bovendien was de verlosser waar deze paus hoofdzakelijk de mond vol van had niet Jezus maar Maria. En daarnaast had hij nog een hele reservebank vol met “heiligen” achter de hand, die uiteraard ook allemaal hun aandacht en aanbidding eisten. In de bijbel wordt deze gewoonte ronduit afgoderij genoemd. Door in aanbidding neer te knielen voor afbeeldingen van deze namaak heiligen of door hen aan te roepen maakte de paus zich schuldig aan dezelfde afgoderij als die waarvoor het volk Israël vele malen streng werd gewaarschuwd (en gestraft). Bovendien bleek men ook tijdens de uitvaartdienst van deze paus nog een hele waslijst met “heiligen” af te werken die allemaal werden aangeroepen tot hulp en steun voor deze dooie diender.
Vat ik nu de in het voorgaande opgesomde “verdiensten” van deze overleden paus samen dan stel ik alleen maar vast dat zijn woorden en daden niets maar dan ook niets van doen hadden met het evangelie van Jezus Christus. En dat hij met andere verlossers rekening hield, inclusief zijn eigen “goede” werken. Van enige heiligheid was tijdens het leven van deze paus absoluut geen sprake. Ook na zijn dood zal daar geen sprake van zijn.

Zo krabbelen er op deze wereld nog veel meer van deze zogenaamde dienaren van Jezus rond die menen in Zijn Naam te handelen terwijl ze niet aan Zijn evangelie gehoorzaam willen zijn. Van dit soort mensen zei Jezus in Lucas 16:15: “Gij zijt het, die voor rechtvaardig wilt doorgaan voor de mensen, maar God kent uw harten. Want wat hoog is bij mensen, is een gruwel voor God”. Wat hoog is bij de mensen.... Terugdenkend aan de enorme mensenmassa die tijdens de uitvaartceremonie van paus Johannes Paulus II het TV scherm van onder tot boven opvulde werd mijn overtuiging nog eens bevestigd dat wat voor die massa hoog was voor God inderdaad een gruwel was en is. Want ook in Lucas 6:46 worden deze schijnheiligen door Jezus onder handen genomen: “Wat noemt gij Mij Here, Here, en doet niet wat Ik zeg?” We moeten er dus ernstig rekening mee houden dat ook voor de overleden paus tijdens het laatste oordeel zal gelden wat Jezus Christus, als de hemelse Rechter, tot hem zal zeggen wat Hij liet weten in Matth. 7:21-23: “Niet een ieder, die tot Mij zegt: Here, Here, zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar wie doet de wil mijns Vaders, die in de hemelen is. Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Here, Here, hebben wij niet in uw naam geprofeteerd en in uw naam boze geesten uitgedreven en in uw naam vele krachten gedaan? En dan zal Ik hun openlijk zeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij werkers der wetteloosheid”.

De duistere holen van het Vaticaan.

Dat de roomse terrorist Ante Pavelic nauwe banden onderhield met de toenmalige paus Pius XII lag in de lijn der verwachting maar dat ook een moslim als Arafat een goede bekende was van de “christelijke” kerkvorst lijkt daarentegen op het eerste gezicht onverklaarbaar. Dit laat nog meer licht schijnen op de ware verhouding tussen de roomse kerk(vorst) en de Islam (in dit geval vertegenwoordigd door Arafat) en die verhouding wordt voor het grote publiek aan het zicht onttrokken door een groot scherm. Omdat schermen de opvallende eigenschap hebben twee zijden te bezitten ligt het voor de hand dat er ook aan beide zijden het één en ander gaande is. Dit scherm is niet zomaar uit het niets ontstaan maar is welbewust opgetrokken met als doel voor het grote publiek bepaalde zaken aan het oog te onttrekken die het daglicht niet kunnen verdragen. Één van deze duistere zaakjes is de oorsprong van de Islam. Want die oorsprong moeten we zoeken in de duistere holen van het Vaticaan. Voor wie zich heeft laten betoveren door religieus fanatisme en de daarmee samenhangende en misleidende beloften van een “hemel” waarin men slechts zijn zondige leven kan voortzetten zal dit feit onopgemerkt blijven. Zoals de apostel Paulus ooit terecht schreef in Galaten 3:1: “O, onverstandige Galaten, wie heeft u betoverd”, zo zijn er ook nu weer hele volksstammen die zich laten betoveren en opzwepen tot het begaan van hetzelfde soort onmenselijk gedrag als dat waarmee de bloedhonden van Rome, Ante Pavelic en Yasser Arafat, hun strafblad hebben volgekrabbeld. Terugdenkend aan de bezeten en niet in toom te houden mensenmassa die tijdens de begrafenis“plechtigheden” van de ayatollah Khomeini en die van Arafat als wilde beesten tekeergingen komt bij mij telkens weer de vraag naar boven: “Is dit nu wat een religie als de Islam van de mens heeft gemaakt?”

Een leger voor de paus.

De diverse opvallende overeenkomsten tussen de Islam en de rooms katholieke leer, zoals die bijvoorbeeld in het voorgaande al zijn opgevist, maken veel duidelijk. Overeenkomsten die wijzen op de feiten achter de oorsprong van de Islam. En hiermee doel ik op het feit dat het Vaticaan destijds, met de bedoeling Jeruzalem te kunnen innemen voor het Vaticaan, een nieuwe religie stichtte. Dat liep uiteindelijk anders dan men in Rome had gepland. Zodat Rome vervolgens het Europese geboefte uit alle hoeken en gaten te voorschijn liet komen voor het kunnen organiseren van de beruchte kruistochten. Om daarmee de tegen de “moederkerk” in opstand gekomen Islam weer uit het ondertussen door hen veroverde Jeruzalem te kunnen verdrijven.

Dat stichten van deze nieuwe religie gebeurde door het “opleiden” van een man die ook zelf in latere jaren overging tot vervolging van andersdenkenden, zoals hem dat in Rome was geleerd. Een tot het roomse geloof bekeerde, rijke Arabische dame werd er namelijk door Rome op uit gestuurd om een geschikte “messias” te zoeken voor de door stammenoorlogen en razzia's verdeelde Arabische stammen op het Arabische schiereiland. De “uitverkorene” werd uiteindelijk bekend als ene Mohammed (niet zijn echte naam). Hij werd als ongeveer vijfentwintig jarige jongeman ook nog eens ten huwelijk gevraagd door deze in opdracht van Rome handelende dame. Van de daaropvolgende periode tot aan zijn veertigste levensjaar schijnt niets bekend te zijn. Dat past precies in het plaatje omdat dit de periode zal zijn geweest waarin hij door zijn opdrachtgevers in het Vaticaan werd omgevormd tot een “geloofwaardige” messias voor de verdeelde Arabische stammen. Waarna hij vervolgens naar deze zwervende Arabische stammen werd gestuurd met een religie onder de arm waarvan het ontwerp door de geleerden van het Vaticaan was uitgedacht.

In een documentaire over de geschiedenis van de “heilige” oorlogen die zowel door de roomse kerk als door de Islam zijn gevoerd kwam ik overigens nog een bijzonder opvallend detail tegen dat de rol van het Vaticaan in het ontstaan van de Islam bevestigde. Er werd namelijk gemeld dat tijdens Mohammed's jonge jaren een roomse monnik had voorspeld dat Mohammed de laatste en ultieme profeet zou worden. Deze monnik had echter helemaal niets voorspeld, hij vertelde dit alleen maar omdat hij wist wat zijn superieuren met Mohammed van plan waren. Geen voorspelling dus maar veel meer een verspreking, waardoor de rol van Rome in het ontstaan van de Islam onbedoeld werd bevestigd. Het moge duidelijk zijn dat de “heilige” oorlogen waarover de genoemde documentaire ging net zo weinig met heiligheid van doen hadden als de gruwelen die in het voorgaande al zijn opgesomd.

De rol van Rome in het ontstaan van de Islam werd in de vorige eeuw onthuld door een voormalige priester die zelf in het Vaticaan als Jezuïet was opgeleid en daardoor inzage kreeg in geheime informatie betreffende de praktijken van de roomse kerk. Nadat deze Jezuïet zich jarenlang had ingezet voor de roomse zaak bekeerde hij zich tot Jezus Christus en keerde zich af van de infiltratiepraktijken waarmee hij zich in opdracht van het Vaticaan bezighield. Waarna hij openbaar maakte wat er allemaal werkelijk achter de schermen van het Vaticaan gebeurt. Één van de feiten die hij naar buiten bracht was de stichting van de Islam als een nieuwe godsdienst om welke reden Mohammed door de roomse clerus werd opgeleid. Er blijken documenten in het bezit te zijn van het Vaticaan en de ayatollahs waarin dit alles is vastgelegd. Zou deze informatie naar buiten komen dan zouden beide religies door het teweeggebrachte enorme schandaal volgens deze ex-Jezuïet in elkaar storten.

Deze bekeerde ex-Jezuïet is na zijn bekering, in de jaren zestig van de vorige eeuw, door de roomse beulen wekenlang gefolterd maar wist uiteindelijk te ontsnappen en heeft tijdens de rest van zijn leven de misdaden van de roomse kerk wereldkundig gemaakt. Er zijn sindsdien vanuit de kringen van de Jezuïeten diverse aanvallen ondernomen op deze naar buiten gebrachte informatie. Omdat men echter niet in staat was en is om het tegendeel te bewijzen is daarom de (zeer vaak) door hen toegepaste methode: het belachelijk maken van de klokkenluider in kwestie. Ook in deze zaak werd deze methode weer van stal gehaald. Deze doorzichtige aanvalsmethode bewijst echter vooral dat ze de informatie zelf niet kunnen ontzenuwen waardoor het goedkope en voor de hand liggende alternatief is: het gooien met modder. Daar krijg je toch echt vieze handen van en vieze handen hebben de Jezuïeten sowieso. De Jezuïetenorde is namelijk meer een militaire orde (met een zeer zware en langdurige opleiding) dan dat deze orde iets van doen zou hebben met religie. In de zestiende eeuw door een occultist opgericht, en dat mede met het doel de gevolgen van de Reformatie voor het Vaticaan weer ongedaan te maken, heeft de Jezuïetenorde zich sindsdien met een ongekend fanatisme beziggehouden met het infiltreren van zo'n beetje alles dat niet rooms is. Om langs die weg deze “vijanden van Rome” van binnenuit te kunnen verzwakken en uiteindelijk uit te roeien. De meest vuile klusjes heeft deze fanatieke en nietsontziende orde met zijn kadaverdiscipline al voor het Vaticaan opgeknapt en dat gebeurt maar al te vaak doordat Jezuïeten functies vervullen zoals die van protestantse dominees(!), protestantse theologen of door een andere functie te bekleden binnen een (niet roomse!) kerk, gemeente of organisatie (zoals bijvoorbeeld een omroep). Het is daarom zeer voor de hand liggend dat ook de vrijzinnigheid die de protestantse theologie is binnengedrongen het werk is van deze Jezuïetenorde.

De roomse Islam.

Om meer inzicht te krijgen in de achtergrond van de Islam ben ik aan het speuren gegaan naar aanwijzingen in de Koran. Wat tijdens die zoektocht als eerste tot me door begon te dringen is het feit dat talrijke heidense religies die in verleden en heden hebben bestaan en nog bestaan door hun ontstaansgeschiedenis, leringen, dogma's, verering van (vele) goden, geboden, verboden, gewoonten, tradities, voorschriften, “heilige” geschriften, “heilige” plaatsen, “heilige” voorwerpen, cultuur enz. enz. mijlenver afwijken van het evangelie van Jezus Christus. En dat het rooms katholieke geloof ondanks diverse overeenkomsten met al die religies desondanks de schijn op heeft kunnen houden een christelijke religie te zijn wat mede mogelijk was doordat de roomse leer van de bijbel gebruik maakt waardoor de oorsprong van deze leer in de bijbel lijkt te liggen. Het betreft echter wel een bijbel die op een aantal cruciale plaatsen is aangepast aan deze Romeins katholieke leer. Deze Romeinse leer is daarom niets anders dan een heidense religie die tijdens de eerste eeuwen na de prediking van Jezus een christelijke vermomming in gebruik heeft genomen. En sindsdien doorgaat voor de kerk van Christus, maar het beslist niet is. In feite heeft het Romeinse rijk nooit opgehouden te bestaan maar heeft dit slechts een andere vorm aangenomen: het Vaticaan. Dit Vaticaan gebruikt als religieus masker: de Romeins katholieke kerk. De ware aard van deze kerk werd overigens nog eens bevestigd toen ik zat te kijken naar een documentaire over het Vaticaan, met de titel: “Kijk het Vaticaan”. De roomse presentator zei namelijk letterlijk: “De Romeinen hebben het christelijk geloof zo'n 2000 jaar geleden in hun hart gesloten en doorspekt met hun eigen tradities en folklore”. Deze misleide man zal zeer waarschijnlijk de strekking van zijn eigen woorden niet beseft hebben maar hiermee ontmaskerde hij wel degelijk de roomse leer als een vals, heidens en corrupte religie!!

Het grote en opvallende verschil tussen de Islam en al die andere heidense religies is nu dat bij de Islam de overheersende roomse kenmerken in de Koran de roomse blauwdruk van zowel de Koran als de Islam verraden. Met deze conclusie sluiten we weer aan bij wat in het voorgaande al is geschreven over de opmerking van de vrijmetselaar Albert Pike. Beide religies dienen namelijk als een religie voor het “domme vee”, voor de door satanisten geminachte domme massa, voor de niet-ingewijden. En vandaar dat ook beide religies uit het Vaticaan (een bolwerk van het satanisme) zijn voortgekomen. Ieder met zijn eigen doelgroep.
De overeenkomsten tussen beide religies zijn dan ook talrijk. Zo zag ik eens op TV enkele beelden van het interieur van een gigantische moskee in Istanbul, een moskee die ooit een rooms katholieke kerk was geweest. Zoals te verwachten was had men het interieur sinds de “overname” aan de islamitische religie, cultuur en traditie aangepast. Desondanks bleek hoog aan een wand de overbekende en levensgrote afbeelding van een madonna met kind te prijken. In de roomse leer stelt die madonna met kind Maria voor met het kindje Jezus. Men zou verwachten dat de christendomvijandige Moslims deze afbeelding verwijderd zouden hebben. Het feit dat die madonna daar nog steeds levensgroot aanwezig is toont alleen maar aan dat de afstand tussen deze twee religies beslist niet zo groot is als men het grote publiek wil doen geloven. Dat blijkt ook uit de gewoonte dat op diverse plaatsen in de wereld geregeld door Moslims tijdens processies een beeld van Maria wordt rondgedragen zoals dat ook bij Rooms Katholieken gebeurt.

Dan is daar de “vanzelfsprekendheid” dat wie uit Moslim ouders wordt geboren ook automatisch een Moslim is en moet blijven. Zoals ook de geboren Rooms Katholiek geacht wordt tot zijn dood toe te behoren tot de roomse kerk. Nog een overeenkomst is dat in beide religies het doen van goede werken een meebeslissende rol speelt in het “behoud” van de gelovige. Zonder die goede werken is er volgens beide religies geen garantie dat men in de hemel komt. Dit heeft onvermijdelijk een beklemmende onzekerheid over het wel of niet behouden zijn tot gevolg. En dat beperkt zich in het roomse kamp beslist niet tot de “gewone” roomse gelovigen want ook in de hoogste kringen rond de paus bestaat deze onzekerheid. Zo hoorde ik de Nederlandse kardinaal Simonis in een interview ooit zeggen dat hij er absoluut niet zeker van was of hij wel in de hemel mocht komen. Ook na herhaaldelijk vragen naar aanleiding van deze ontboezeming bleef zijn antwoord: “Ik ben er niet zeker van dat ik in de hemel mag komen”.

De dwingende plicht tot het doen van goede werken brengt in beide religies onontkoombaar met zich mee dat er dus altijd die beklemmende onzekerheid blijft bestaan over het uiteindelijk wel of niet behouden zijn en ook deze onzekerheid is een overeenkomst tussen beide religies. Terwijl de roomse leer beweert met Jezus en Zijn boodschap rekening te houden is ook dit dogma alleen maar het bewijs van het tegendeel. De bijbel leert namelijk dat door berouw, bekering, het geloof in Jezus Christus en door het aanvaarden van Zijn positie als enige Middelaar tussen God de Vader en de zondige mens het eeuwige leven ons deel is. En daar hebben “goede” werken niets aan toe te voegen. De zogenaamde goede werken die volgens beide religies toch nodig zijn hebben uitsluitend tot gevolg dat men uit eigenbelang bezig is de hemel te verdienen. Om welke reden er dan ook hard getwijfeld kan worden aan de oprechte bedoelingen achter deze “goede” werken.
Eveneens is het voortdurend herhalen van gebeden zowel in de roomse religie als in de Islam een verplichting waaraan niet valt te ontkomen. Een verplichting die angstvallig wordt nagekomen uit angst voor straf bij het verzaken van deze plicht. Van een persoonlijke omgang met de aangeroepen roomse “heiligen” of met de islamitische god Allah is geen sprake. Het gebeurt daarom des te meer in een sfeer van angst voor niet te ontlopen strafmaatregelen. Angst is dan ook dé drijvende kracht achter beide religies. Dat is een onvergelijkbaar ander klimaat dan het klimaat van het Koninkrijk Gods dat Jezus Christus verspreidde. Daarvan getuigde Petrus oprecht, als antwoord op een vraag van Jezus, in Joh. 6:67-69: “Jezus zeide dan tot de twaalven: Gij wilt toch ook niet weggaan? Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods”.

De Islam onder de loep.

Maria, de hondenlijn met Rome.

Het eerste dat vrijwel meteen mijn aandacht trok bij het bestuderen van de Koran zijn de diverse verwijzingen daarin naar bijbelse gebeurtenissen en personen. Dat komt niet zomaar uit de lucht vallen. Zo wordt daarin minstens 34 keer over Maria geschreven en dat alleen al is een teken aan de wand, aangezien de Mariaverering (de verchristelijkte versie van de verering van de heidense hemelkoningin) in het Romeins katholieke geloof een centrale plaats inneemt. Waardoor ook in de Koran aan Maria ruime aandacht wordt besteed zodat er zelfs een hoofdstuk naar haar is genoemd: “Surah Maryam”. De vijandigheid van de Romeinse religie tegenover de zoon van God heeft er daarentegen toe geleid dat Jezus in de Islam geen zoon van God mag zijn. Dat was te verwachten aangezien de Jezus die in de romeinse leer wordt vereerd niet Jezus Christus is maar Tammuz, de Babylonische zonnegod. Men zou bijna gaan denken dat de geleerden van het Vaticaan bij het bedenken van deze religie de roomse afkomst en overtuiging niet afdoende hebben kunnen verbergen. Er zijn echter aanwijzingen die in een andere richting wijzen. Ik kwam namelijk ergens de nu volgende (door mijzelf uit het Engels vertaalde) informatie tegen:

Citaat: Wijlen aartsbisschop Fulton J. Sheen, bekend van TV, heeft keer op keer tegenover miljoenen openlijk verklaard dat hij gelooft dat Maria voor de Moslims de aanleiding zal zijn om zich tot het christendom te bekeren en zich met Rome te verenigen. De recente besprekingen tussen de Islam en de paus bewijzen dat Sheen ergens op doelde, zoals dat altijd het geval is met de roomse kerkvorsten. Ze hangen graag de profeet uit door toekomende gebeurtenissen aan te kondigen alsof dat goddelijke openbaringen zouden zijn terwijl zij achter gesloten deuren allang bezig zijn om naar dat doel toe te werken. Hier volgt een citaat uit een boek, geschreven door Sheen in 1952, met de godslasterlijke titel: 's Werelds eerste liefde - Maria, moeder van God. Iedereen die de bijbel kent weet echter zeer goed dat die eerste liefde Jezus Christus zelf is. Daar is de bijbel heel duidelijk over.

Overgenomen deel uit het boek van Sheen:
“We leven in een tijd dat de haat van de Moslim landen tegen het Westen een haat wordt tegen het christendom zelf. Alhoewel de staatsmannen er nog geen rekening mee houden bestaat er nog een ernstig gevaar dat de wereldoverheersing door de Islam terug zou kunnen komen en daarmee de dreiging dat het met een Westen dat niet langer christelijk is zal afrekenen en zichzelf zal bevestigen als een grote antichristelijke wereldmacht... Het is echter onze vaste overtuiging dat de angsten die sommigen hebben betreffende de Islam geen werkelijkheid zullen worden, maar dat de Islam zich daarentegen tot het christendom zal bekeren, en dat op een manier die zelfs sommige van onze missionarissen niet verwachten. Het is ons geloof dat dit niet door het onderwijzen in het christelijk geloof zal gebeuren maar door de Moslims op te roepen om de moeder van God te vereren... Missionarissen zullen in de toekomst meer en meer bemerken dat hun zending onder Moslims succes zal hebben naar de mate waarin zij Onze-Lieve-Vrouw van Fatima prediken”.
Einde overgenomen deel uit het boek: The World's First Love - Mary, Mother of God van Fulton J. Sheen. Einde citaat.

In het licht van deze informatie bezien zijn de al genoemde processies (waarin een beeld van Maria door Moslims wordt meegezeuld) en de andere vormen van Maria verering door Moslims, plus hetgeen de Koran zegt over Maria opvallend goed te verklaren. Uit wat deze aartsbisschop schreef is verder nog op te maken dat de Maria verering doelbewust in de Islam is ingebouwd, als een hondenlijn die voorkomt dat een hond die wordt uitgelaten er onbedoeld vandoor kan gaan. Aan deze hondenlijn wordt de nukkige en onwillige Islam door de bedenkers ervan nu dus weer teruggehaald en zal de gemeenschappelijke verering van Maria uiteindelijk het door de breinen van het Vaticaan bedoelde effect hebben. Merk op dat dit boek al in 1952 werd geschreven! Aan de uitkomst van deze zogenaamde voorspelling van aartsbisschop Fulton Sheen werd dus toen al achter gesloten deuren gewerkt, zoals hierboven al werd benadrukt.

De Koran, een onsamenhangend boek.

Wat ook opvalt is de onsamenhangende schrijfstijl in de Koran. Hoewel ik van een uit het Arabisch naar het Nederlands vertaalde Koran gebruik heb gemaakt en er bij vertaalwerk altijd wel iets van de oorspronkelijke tekst niet helemaal goed overgezet kan worden mag ik er van uitgaan dat deze Nederlandse vertaling toch wel degelijk een getrouwe weergave is van het origineel. Het verbaasde me bepaald niet dat ik ergens las dat de Koran een van de moeilijkste boeken is die er bestaan. Nu schijnt het volgens de bronnen die ik hierover heb geraadpleegd zo te zijn dat de Koran is geschreven in Arabisch poëtisch proza. Wat mede een verklaring zou kunnen zijn voor de nogal eens onsamenhangende schrijfstijl.

Het resultaat lezende wekt het vaak onsamenhangende taalgebruik geregeld de indruk dat de schrijvers voortdurend iets moesten bedenken dat de schijn op kon houden dat de taal in de Koran van goddelijke oorsprong is. De mythe is namelijk dat de tekst van de Koran door bemiddeling van de aartsengel Gabriël aan Mohammed is doorgegeven. In de moslimse traditie bestaat een gedetailleerd verhaal over de eerste openbaring die Mohammed van de engel Gabriël ontving. Volgens Mohammed's eigen woorden werd, na aanvankelijke weigeringen om de “openbaring” op te lezen, door de “engel” bij hem tot tweemaal toe de keel dichtgeknepen. Uiteindelijk gaf Mohammed toe om van de engel af te komen en omdat hij bang was dat de engel het nog eens zou doen. De beschrijving van het gedrag van deze zogenaamde engel botst al direct met de respectvolle manier waarop de engel Gabriël in de bijbel de mens benadert. De engel Gabriël is in de bijbel namelijk de vertegenwoordiger van het Koninkrijk Gods. En dat is een heel ander Koninkrijk dan dat van de “engel” in de aangehaalde mythe. Dat is uit het beschreven gewelddadige gedrag onweerlegbaar af te leiden. Gewelddadigheid heeft de geschiedenis van de Islam sindsdien dan ook voortdurend bloedrood gekleurd. De “god” die de schrijvers van de Koran als bron van de Korantekst wilden voorstellen is uiteindelijk slechts een zoveelste ongrijpbare, onbereikbare en afstandelijke afgod. Zoals ook al die andere goden in alle andere heidense religies dat zijn. Dat is een wereld van verschil met Gods eniggeboren zoon Jezus Christus die juist een zeer persoonlijke omgang wil hebben met ieder mens en Zich dan ook laat kennen als de God die altijd nabij is. En in wiens opdracht de echte engel Gabriël in de bijbel boodschappen doorgaf.

Verzamelde info over de Islam en de Koran.

• Allah is de maangod die al ver voor het ontstaan van de Islam werd vereerd door de Arabieren, o.a. door meerdere keren per dag te bidden met het gezicht naar Mekka gekeerd. Deze maangod had volgens de heidense mythen drie dochters. Dit alles is bevestigd door archeologische vondsten. Van de vele goden die de Arabieren vereerden werd deze god door Mohammed tot oppergod verheven.
• De halve maan was het symbool van deze maangod. Vandaar dat de halve maan overal in de Islam is terug te vinden, zoals op moskeeën en minaretten.
• Taalgeleerden hebben na een grondige studie vastgesteld dat de Koran niet van Mohammed afkomstig kan zijn. Hij heeft er zelf nooit een exemplaar van gezien. In zijn huidige vorm is de Koran pas vele jaren na Mohammed's dood ontstaan. Volgens de overgeleverde mythe ontving Mohammed de Koran van de engel Gabriël en werd dit door anderen opgeschreven. Bewijzen uit de zevende en achtste eeuw voor deze mythe zijn niet gevonden.
• Naast de vele verwijzingen naar bijbelse verhalen en de overduidelijke invloed van het Rooms Katholicisme is de Koran ook samengesteld uit een mix van legenden, mythen en religieuze tradities uit het Jodendom, uit de twijfelachtige apocriefe boeken (welke ook in het Rooms Katholicisme in ere worden gehouden), uit het Hindoeïsme en uit Perzië. Dit is een gevolg van het feit dat meerdere personen met verschillende achtergronden hun bijdrage hebben geleverd aan het samenstellen van de Koran.
• De eerste historische documenten die de vermeende status van Mohammed als profeet zouden moeten aantonen zijn pas ver na zijn dood gevonden, zodat veel van wat er wordt verkondigd over het leven van Mohammed als profeet moet worden afgedaan als pure, niet controleerbare fantasie.
• Toen een begin werd gemaakt met het verzamelen van de Koranteksten waren de meesten van hen die Korangedeelten uit hun hoofd kenden al overleden waardoor de betrouwbaarheid van de overgebleven verzamelde teksten zeer twijfelachtig is.
• Omdat de Moslims het oneens waren over de juiste versie van de Koranteksten werd uiteindelijk één versie van de Koran als gezaghebbend erkend en de rest werd verbrand. Dit soort botte bijl methoden zijn niet echt bevorderlijk voor de betrouwbaarheid van de zogenaamd “originele” Koranteksten. Het is daarom niet zo vreemd dat er veel fouten in blijken te staan en dat vestigt er nog weer eens extra de aandacht op dat het een absurde zaak is dat de Islam als religie is gebaseerd op een verzameling religieuze teksten die uit diverse bronnen stammen.
• Van de 114 hoofdstukken in de huidige Koran zijn bij 71 daarvan bepaalde teksten vervangen. Dit feit zet meteen al de “goddelijke” oorsprong ervan op losse schroeven doordat men het dus kennelijk nodig vond om het een en ander aan te passen aan de ondertussen alweer gewijzigde inzichten.
• De Islam hoort met dwang en geweld opgedrongen te worden aan andersdenkenden. Hier wordt de klassieke denkfout gemaakt dat een bepaalde overtuiging (zoals een religie) met geweld op de ander overgebracht kan worden. Dat is echter onmogelijk. De vrije wil van de mens kan nooit gedwongen worden. Waar men wel toegeeft aan gewelddadige druk gebeurt dat slechts uit angst. Daarmee wordt niet het hart van een mens bereikt maar handelt hij puur uit lijfsbehoud. De overeenkomst met de roomse bekeringsmethoden is trouwens opvallend.
• Wie de Islam de rug toekeert moet gedood worden. Ook hier viert het barbarisme hoogtij. En de onverdraagzaamheid. Het is eens te meer een bewijs dat de religie van de Islam van een mens geen beter mens maakt maar dat de hele opzet van de bedenkers ervan ooit slechts inhield een leger voor het Vaticaan op poten te zetten, en een leger dient om te doden. Wie zich uit dat leger terugtrekt wordt beschouwd als een deserteur die door de “krijgsraad” ter dood wordt veroordeeld.
• Over het behoud bestaat geen zekerheid in de Islam. Dat veroorzaakt onvermijdelijk een beklemmende onzekerheid in een mensenleven. Wat een rotleven moet dat zijn. Maar, daar schijnt men het volgende op gevonden te hebben want: (zie het volgende punt)
• Een schijnbare tegenstrijdigheid met de vorige bewering is: het vrijwillig deelnemen aan de Jihad (“heilige oorlog”) is een garantie voor iemands redding en het paradijs zal daarom zijn deel zijn. Dit nu is een geraffineerde methode om ervan verzekerd te zijn dat hele volksstammen zich maar al te graag aansluiten bij het leger voor de paus. Wat oorspronkelijk dan ook precies de hele opzet was!!

De kruistochten.

Wanneer het vele door Moslims gebruikte geweld ter sprake komt is een veel gehoord tegenargument van Moslims dat het christendom tijdens de kruistochten minstens zoveel geweld heeft gepleegd. In het voorgaande is echter aangetoond dat dit christendom van de kruistochten slechts bestond uit de heidense roomse kerk. In opdracht van en met de medewerking van de roomse kerkvorst is ook ene Ante Pavelic destijds als een beest tekeer gegaan tijdens de Tweede Wereldoorlog (zie het voorgaande) maar ook ene Yasser Arafat met zijn PLO had opvallend goede banden met het Vaticaan. Deze beide barbaren hebben dus samen zeer overtuigend gedemonstreerd dat zowel de roomse achtergrond van de een als de Moslim achtergrond van de ander dezelfde wreedheden tot gevolg hadden. Zowel Arafat's pelgrimstochten naar het Vaticaan als de niet te ontkennen roomse afkomst van de Islam tonen aan dat de verwijten van Moslims betreffende die kruistochten een schot in eigen doel zijn. Anders gezegd: het wrede, overheersende en barbaarse karakter van de Islam is een erfenis van de heidense rooms katholieke moederkerk. Beide religies staan daardoor mijlenver verwijderd van het evangelie van Jezus Christus. De realiteit is bovendien dat die kruistochten nog steeds worden voortgezet. In de Middeleeuwen waren het de Europese horden die naar Palestina werden gestuurd om “de ongehoorzame dochter-religie” tot de orde te roepen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het Ante Pavelic en zijn Ustase in Kroatië, dertig jaar later was het Arafat met zijn PLO in Libanon en in onze tijd is het nog steeds de Islam. Een Islam die tijdens zijn eigen kruistochten vele gedaanten aanneemt en vele aangepaste tactieken toepast. En dat allemaal onder de supervisie van Rome.

Aan de ketting van de Islam.

Ik las eens de conclusie van een Korandeskundige die zich jarenlang had verdiept in de Koran en zich uiteindelijk tot Jezus Christus had bekeerd. Zijn conclusie was dat de Islam een religie is die het hart van de mens niet verandert. Dat was te verwachten, aangezien deze religie oorspronkelijk slechts werd bedacht om voor de machthebbers in het Vaticaan de stad Jeruzalem onder de voet te lopen en om die stad vervolgens aan Rome uit te leveren. Met andere woorden: het doel van de toenmalige bedenkers van deze religie was een bezettingsleger op te kunnen bouwen. Zoals ook ooit de Romeinse keizer Constantijn het ondertussen Romeins gekleurde christendom tot staatsgodsdienst verhief vanuit politieke motieven.

Anders gezegd: de Islam is niet een op zichzelf staande religie maar een militair systeem dat een religie van de angst toepast om een kadaverdiscipline af te dwingen. Een religie waarvan ik eens deze treffende omschrijving tegenkwam: “Het probleem met de religie die alle antwoorden zegt te hebben is dat ze geen vragen tolereert”.
De overeenkomst met het militaire systeem van het Vaticaan is treffend want ook daar wordt een religie van de angst gebruikt. Een religie waarbinnen de leugen regeert dat de paus de afvalligen voor eeuwig naar de hel kan verbannen. Ook vermeld moet worden dat deze levenslange onzekerheid over het behoud ook de toon aangeeft binnen het protestantse Calvinisme. Zetten we nu deze drie boosdoeners even op een rij dan ziet dit er zo uit::

• De roomse religie.
• De Islam.
• Het protestantse Calvinisme.

Die laatste maakt voor die angst gebruik van de duivelse leer van de uitverkiezing. Geen van deze drie hebben ook maar iets te maken met de allerhoogste God maar zijn daarentegen stuk voor stuk leringen van boze geesten. De daaruit voortvloeiende demonische idealen die aan de oorsprong van de Islam liggen hebben tot gevolg gehad dat de vele miljoenen mensen die sindsdien door deze religie worden misleid of binnen een Moslimfamilie zijn geboren voor hun leven aan de ketting zijn gelegd en dus gevangen worden gehouden. Want wee degene die het waagt om zich aan deze kadaverdiscipline te onttrekken door zich vanuit de Islam te bekeren tot Jezus Christus. Want voor hem of haar breekt vervolgens de hel los binnen de familie. Bij het lezen van de vele getuigenissen van en verhalen over bekeerde Moslims die door de familie werden vervolgd, gemarteld en zelfs vermoord, valt mij dan ook telkens weer de overeenkomst op met de onverdraagzaamheid van de roomse religie die geen genade kent met hen die voor zichzelf een keuze durven te maken.

De vijandigheid en wreedheid waarmee de eigen familie reageert op iemands bekering tot de God van hemel en aarde laat al meteen zien dat de voorgewende verdraagzaamheid slechts bedrog is. In het tot op zekere hoogte nog min of meer beschaafde westen is het normaal dat het doden van de eigen familieleden wordt bestraft. In veel Moslimlanden wordt het echter alleen maar aangemoedigd. Wat dan ook meteen laat zien dat de “beschaving” ter plaatse op een aanzienlijk lager niveau is blijven steken dan in het nu nog vrije westen. Het zat er dus dik in dat de zojuist genoemde Korandeskundige na zijn vele studies tot de conclusie moest komen dat hij slechts met gebakken lucht zijn tijd had vergooid omdat een mens absoluut niet verandert ten goede als gevolg van deze onverdraagzame ideologie. Dan kunnen er wel Islamprofeten rondfietsen die om het hardst roepen dat de Islam een vredelievende religie is, de praktijk én de inhoud van de Koran laten iets totaal anders zien. Zo lees ik bijvoorbeeld in Surah 2 dat andersdenkenden gedood moeten worden zoals ook in Surah 4 en Surah 5 een dergelijke opdracht wordt gegeven. Dat is een wereld van verschil met het evangelie van Jezus Christus zoals Hij dat bekend maakte in bijvoorbeeld Matth. 5:43-45: “Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult uw naaste liefhebben en uw vijand zult gij haten. Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief en bidt voor wie u vervolgen, opdat gij kinderen moogt zijn van uw Vader, die in de hemelen is; want Hij laat zijn zon opgaan over bozen en goeden en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen”. Het is daarom een niet te ontkennen feit dat de wereldvrede beter is gediend met de boodschap van Jezus Christus dan met de onverdraagzame leer van de Islam of die van de rooms katholieke “kerk”.

En van die onverdraagzaamheid heeft ene Yasser Arafat destijds onnoemelijk veel laten zien. Het is dezelfde onverdraagzaamheid en wreedheid die ook de handen van de roomse heersers bloedrood heeft gekleurd. De snoepreisjes van Arafat naar Rome maakten dan ook eens te meer duidelijk dat de duistere band tussen de Islam en de roomse moederkerk nog steeds springlevend is ondanks de, voor het oog van de wereld, “theologische verschillen”.

Het krokodillen evangelie.

Een zelfde onverdraagzaamheid heb ik destijds ook waargenomen in volle evangelie gemeenten waar diegenen die een afwijkende mening durfden te uiten door de legerleidi.... herstel.... door de leiding van de gemeente onder handen werden genomen. Ook was het riskant om kwetsbaarheid te tonen in tijden van beproeving en zorgen. Waagde iemand het toch om te laten blijken dat de moed wel eens wilde wegzakken dan was dit meer dan eens de aanleiding voor de betreffende oudsten om te gaan wroeten en spitten in de gemoedstoestand van de ongelukkige ziel die vergeefs had gehoopt hulp en geestelijke bijstand te mogen vinden. Met als resultaat dat het slachtoffer zich na afloop van deze “behandeling” niet zelden nog ellendiger voelde dan ervoor. Het deed me telkens weer denken aan een boek dat ik in mijn jonge jaren heb gelezen en waarin een paar avonturiers in een kano over een rivier voeren die vol zat met krokodillen. Die krokodillen hadden het in dat verhaal uiteraard op de waaghalzen in die schommelende kano voorzien. Terwijl deze enorme reptielen de kano naderden vond een van de opvarenden de moed om één van de krokodillen met een speer te verwonden. Tot hun stomme verbazing zagen ze dat de andere krokodillen zich omdraaiden en vervolgens de gewonde krokodil verscheurden. Uiteraard konden de kanovaarders ondertussen ongehinderd wegvaren. De les die ik eruit trok was dat die krokodillen aanvankelijk eensgezind en zij aan zij hun prooi naderden. Zodra echter één van hen gewond raakte werd de gewonde krokodil door de anderen opeens niet meer als soortgenoot maar als prooi beschouwd waarna deze gewonde krokodil door de anderen werd verscheurd.

Een dergelijk gedrag stelde ik in een andere vorm vast bij die zogenaamde “herders” van mijn eigen gemeente. Wie zwakheid vertoonde werd als het ware verscheurd. Die schijnbare eenheid tussen de broeders en zusters bleek dan opeens niets anders te zijn dan een bedrieglijke eenheid. Zolang men maar beantwoordde aan de eisen en verwachtingen van de rest telde men nog mee, wanneer dat niet meer het geval was werd men in zekere zin afgemaakt. Deze hele ervaring prikkelde destijds mijn nooit aflatende fantasie waarop ik voor mezelf de gebrachte boodschap van de betreffende “broeders en zusters” omdoopte tot een krokodillen evangelie. In principe is ook de boodschap van de Islam zo'n krokodillen evangelie. Loopt men nog slaafs in de pas met de rest dan wordt men getolereerd. Durft iemand echter zijn nek uit te steken om vervolgens te ontdekken dat er inderdaad nog een andere boodschap bestaat die de mens wel vrede in het hart kan geven dan keren de andere “krokodillen” zich om en het vervolg laat zich raden. Dan blijken familiebanden opeens geen familiebanden te zijn maar familiekettingen. Kettingen die beginnen te rammelen zodra de bekeerde Moslim de vrijheid heeft gesmaakt van het Koninkrijk Gods en de ketenen van de Islam van zich afgooit. Waarmee voor hem of haar werkelijkheid wordt wat Jezus zei in Johannes 8:32: “en gij zult de waarheid verstaan, en de waarheid zal u vrijmaken”. Die vrijheid is een gruwel in de ogen van de satan, de mensenmoorder van den beginne. Om die reden laat de satan meer dan eens zelfs ouders er niet voor terugdeinzen om hun eigen (tot Jezus Christus bekeerde) kinderen te doden. Dat laat dan ook meteen overtuigend zien wat de religie van de Islam met het hart van de mens doet als die mens dus zelfs in staat blijkt te zijn om zijn eigen kinderen te doden. Houden we rekening met het feit dat de Islam als religie slechts werd gesticht om een leger voor de paus op poten te zetten dan ligt dit moorddadige gedrag absoluut in de lijn der verwachting.

Een nieuw leven.

• Juist in strengislamitische landen vinden veel bekeringen plaats, ondanks dat afval van de Islam met de dood wordt bedreigd.
• Terwijl hij wees naar de eeltbult op zijn voorhoofd, die was ontstaan door de vele keren dat hij tijdens het gebed met zijn voorhoofd de grond had geraakt, vroeg een Moslim aan een christen: “Dit heeft mij nooit voldoening gegeven. Hebben jullie iets beters voor mij?”
• Veel Moslims zijn tot geloof gekomen nadat Jezus in een droom of in een visioen aan hen was verschenen.
• Uitgerekend in Iran, het land van waaruit ayatollah Khomeini in 1979 zijn islamitische revolutie begon, dreigen volgens de Iraanse overheid “christelijke activiteiten uit de hand te lopen”. Waarmee bedoeld wordt dat men het grote aantal bekeringen tot Jezus Christus als een bedreiging ziet voor deze islamitische “heilsstaat”. In werkelijkheid hebben veel Moslims in dit land ontdekt dat het heil van de Islam slechts een leeg hart, angst en onzekerheid tot gevolg heeft. De persoonlijke relatie met Jezus Christus geeft hun daarentegen die rust en vrede waarnaar zij in de kille Islam vergeefs zochten.
• Er zijn zelfs Moslims tot bekering gekomen doordat Jezus persoonlijk, dus in levenden lijve, aan hen verscheen, soms zelfs in de gevangenis. Dat zijn dingen die door de media buiten het nieuws worden gehouden omdat het in strijd is met de belangen van de “wereldbeheersers dezer duisternis”.
• Er zijn veel getuigenissen van Moslims die vanuit de beklemmende duisternis van de meedogenloze Islam het Licht der wereld leerden kennen: Jezus Christus. Niet zelden gebeurden daarbij (genezings)wonderen.
• Getuigenis van een bekeerde Moslim: “Hoewel mij vervolging te wachten staat, heb ik veel blijdschap in Jezus Christus. Het geloof in Christus voorziet in al mijn behoeften. Liefde is het grootste bewijs van het geloof. Daarom kan ik mijn vijanden, die mij aangevallen hebben, vergeven”.

Hoewel dit slechts een kleine opsomming is van wat er dankzij het evangelie gebeurt in de wereld van de Islam laten de genoemde feiten onder andere wel zien dat er geregeld bekeringen plaatsvinden als gevolg van een direct ingrijpen door Jezus zelf. De opsomming hierboven is tenslotte een overtuigend voorbeeld van datgene waar de apostel Petrus over schreef in 1 Petrus 2:9-10: “Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterschap, een heilige natie, een volk [Gode] ten eigendom, om de grote daden te verkondigen van Hem, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht: u, eens niet Zijn volk, nu echter Gods volk, eens zonder ontferming, nu in Zijn ontferming aangenomen”. Nu in Zijn ontferming aangenomen: dat is een wereld van verschil met de plichtmatige, dwangmatige en desondanks geen enkele voldoening gevende religieuze handelingen waar een Moslim zijn of haar vergeefse hoop op heeft gevestigd. Een vergeefse hoop die geen zekerheid biedt op een eeuwig leven. Kort samengevat is de keuze tussen Jezus en Allah een keuze tussen de liefde voor Jezus en de angst voor Allah. Tussen die twee uitersten zit een wereld van verschil.

Het Koninkrijk Gods zal van u worden weggenomen.

Als ik zo de hele situatie in deze wereld overzie zie ik aan de ene kant een “christenheid” die voor een heel groot deel door lauwheid en door ontrouw aan Gods Woord is verworden tot het grote afvallige Babylon, de valse kerk, en aan de andere kant zie ik de Islam met zijn vele gevangenen. En daarbij valt op dat bekeringen van Moslims dikwijls zo radicaal zijn. Én dat het feit dat hun bekering tot Jezus onvermijdelijk vervolging tot gevolg heeft, ook vanuit de eigen familie, hen niet tegenhoudt om toch aan Jezus' roepstem gehoor te geven. Dat getuigt van een instelling die van discipelen van Jezus wordt verwacht. Dat liet Hij bijvoorbeeld blijken in Matth. 10:38-39: “en wie zijn kruis niet opneemt en achter Mij gaat, is Mij niet waardig. Wie zijn leven vindt, zal het verliezen, maar wie zijn leven verliest om Mijnentwil, zal het vinden”. Terugkijkend op enkele tientallen jaren ervaring met die overwegend arrogante en maar al te vaak niet voor correctie vatbare oer-Hollandse religieuzen is het vooral die “blijf met je handen van mijn geloof af” mentaliteit die me daarvan is bijgebleven. Het is een walgelijke mentaliteit die vooral tot gevolg heeft dat men zo dikwijls getergd tot de tegenaanval overgaat zodra er vanuit Gods Woord op wordt gewezen dat men van het pad van de echte discipelschap is afgedwaald. In de tijd van de eerste gemeenten kwam deze huichelachtigheid ook al voor en daarvoor werd men door Jezus gewaarschuwd. Onder andere met deze terechtwijzing uit Openb. 3:1: “Ik weet uw werken, dat gij de naam hebt, dat gij leeft, maar gij zijt dood”. En in Openb. 2:4-5 zegt Hij zelfs: “Maar Ik heb tegen u, dat gij uw eerste liefde verzaakt hebt. Gedenk dan, van welke hoogte gij gevallen zijt en bekeert u en doe weder uw eerste werken. Maar zo niet, dan kom Ik tot u en Ik zal uw kandelaar van zijn plaats wegnemen, indien gij u niet bekeert”. Dit was geen waarschuwing aan het adres van een club heidenen maar het ging hier om kinderen Gods, die het evangelie op hun eigen manier hadden uitgelegd. Wat dus beslist niet Gods manier was. Op een ander tijdstip en een andere plaats liet Jezus met andere woorden dezelfde waarschuwing horen in Matth. 21:43: “Daarom, Ik zeg u, dat het Koninkrijk Gods van u zal weggenomen worden en het zal gegeven worden aan een volk, dat de vruchten daarvan opbrengt”. Dit was een waarschuwing voor de opstandige Joden. Een waarschuwing die werkelijkheid werd toen het voorhangsel in de tempel op het moment van Jezus' sterven op Golgotha van boven naar beneden scheurde. Dat gebeurde niet doordat er toevallig een naadje lossprong maar omdat God zelf een punt zette achter de periode van de schaduwen en daarmee de rol van het natuurlijke volk Israël beëindigde.

Tijdens de groei van de eerste gemeenten echter ontstond ook de valse kerk, het grote Babylon, waarvan in het bijbelboek Openbaring meer dan eens melding wordt gemaakt. Een Babylon dat zich ook in de gedaante van de rooms katholieke kerk in opdracht van de satan schuldig maakte aan ontelbare wreedheden. Deze rooms katholieke “kerk” was het masker waarachter het Vaticaan zich schuilhield. Een satanisch bolwerk namelijk dat een leger voor zichzelf op de been hielp door middel van het stichten van de Islam. Goed beschouwd behoort de Islam als de dochterreligie van Rome ook tot het grote Babylon zoals ook het huidige (protestantse) christendom(!), dat voor het grootste deel is ingelijfd in dit Babylon. In Openb. 18:4-5 wordt de oproep gedaan aan de oprechten binnen dit grote Babylon: “Gaat uit van haar, mijn volk, opdat gij geen gemeenschap hebt aan haar zonden en niet ontvangt van haar plagen. Want haar zonden hebben zich opgehoopt tot aan de hemel en God heeft aan haar ongerechtigheid gedacht”. Een deel van de “inwoners” van dit Babylon zal in de eindtijd gehoor geven aan deze oproep. Jezus gaf bovendien aan Zijn discipelen de opdracht in Matth. 28:19: “Gaat dan heen, onderwijst al de volken in Mijn Naam en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb”. Dit houdt in dat ook uit de heidense volken deze discipelen zullen komen. Lettend op het grote aantal volken, dat in deze tijd tot de Islam gerekend wordt is het zeer aannemelijk dat veel van die discipelen daarom uit de Islam zullen komen.

Jahweh is Jezus Christus.

Terwijl Jezus in de Koran niet meer is dan een profeet, heerst in de Islam gelijktijdig de algemene overtuiging dat Jahweh uit de bijbel dezelfde God is als Allah, zoals te lezen is in Surah 29:47. In werkelijkheid is de God Jahweh dezelfde als de timmermanszoon uit Nazareth die wij kennen als Jezus Christus. Daarover heb ik al uitgebreid geschreven op de pagina: Het raadsel van Jahweh. Jahweh is dus de God die de gestalte van een dienstknecht aannam. In Fil. 2:5-7 schrijft de apostel Paulus daarover: “Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was, die, in de gestalte Gods zijnde, het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd heeft, en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen, en aan de mensen gelijk geworden is”. Studie van zowel het Oude als het Nieuwe Testament leert ons dat het deze Jahweh was die als de Messias de confrontatie met de satan aanging op Golgotha, waar deze kleine Jahweh tot de dood gehoorzaam was aan de grote Jahweh: God de Vader. En door deze gehoorzaamheid tot de dood gaf God de Vader Hem het recht om het Koninkrijk Gods weer op aarde te vestigen.

Want we lezen in Romeinen 5:19: Want, gelijk door de ongehoorzaamheid van een mens zeer velen zondaren geworden zijn, zo zullen ook door de gehoorzaamheid van een zeer velen rechtvaardigen worden”. Het is dus de gehoorzaamheid van de tweede Adam die staat tegenover de ongehoorzaamheid van de eerste Adam! De laatste Adam (= Jezus) nam de macht van de satan terug die de satan door de ongehoorzaamheid van de eerste Adam in handen had gekregen.

Het van God de Vader verkregen recht inclusief de opdracht om het Koninkrijk Gods weer op aarde te vestigen gaf Jezus bij Zijn Hemelvaart door aan Zijn discipelen. Omdat de satanisten van het Vaticaan de bijbel al sowieso voor de gewone man gesloten houden (en wat ze momenteel doen door middel van corrupte vertalingen), ligt het er lagendik bovenop dat de inhoud ervan hen zelf feitelijk ook niets interesseert. Daarmee geven zij blijk van precies datgene waarvoor de apostel Paulus waarschuwde in Efeze 4:17-18: “Dit zeg ik dan en betuig ik in de Here, dat gij niet langer moogt wandelen zoals ook de heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun denken, verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods om de onwetendheid, die in hen heerst, om de verharding van hun hart”. Met als gevolg dat deze verblinde breinen van het Vaticaan in hun verharding een religie stichtten die Jezus niet erkent als Gods Zoon.

Het opmerkelijke is nu dat Jahweh als de mens Jezus Christus, de Zoon van God, door de aan alle kanten rammelende theologie van de Islam aan de kant wordt geveegd terwijl Hij tegelijkertijd als de God Jahweh wel als de God van de Islam wordt gezien. Van dit feit zou iedere Moslim eigenlijk op de hoogte moeten zijn. Het is niet ondenkbaar dat de tegenstrijdige Islam als religie dan in elkaar zou storten.

Eerherstel voor de vrouw.

Een niet te ontkennen overeenkomst tussen de roomse religie en die van de Islam is de lage(re) positie van de vrouw in beide religies.
Adam kreeg ooit te horen dat door de zonde de aardbodem was vervloekt. Daarmee werd uitgedrukt dat de hele schepping onder de vloek was gekomen van het koninkrijk van de satan. Een vloek betekent dat er een verbinding of een claim tot stand is gekomen tussen het rijk van de satan en datgene waar die vloek op rust. En waar dat gebeurt is de verbinding met het Koninkrijk Gods verbroken. Door deze vloek heeft de invloed van het koninkrijk van de satan de wereld grondig veranderd. De vrouw kreeg in Genesis 3 te horen dat haar man over haar zou gaan heersen. Dit heersen is een gevolg van deze vloek van de zonde en beslist niet doordat God de man daartoe aanzette.

In het rijk van de satan heerst de wet dat de zwakkere altijd de sterkere dient en waar dit gebeurt is sprake van overheersing door die sterkere. Dat is precies de situatie waarin deze wereld zich nu bevindt en waardoor in zijn algemeenheid de vrouw door de man wordt overheerst. Met als gevolg dat de vrouw als minderwaardig wordt beschouwd en behandeld. Zo zijn er bijvoorbeeld primitieve volken die als maatstaf hebben dat men meer moet betalen voor een varken dan voor een vrouw. Ook was het in India de gewoonte om na het overlijden van een man zijn weduwe levend mee te cremeren. Deze weduweverbranding laat blijken dat de weduwe van de overleden echtgenoot in deze barbaarse traditie als overtollig afval werd behandeld dat daarom dan ook maar “opgeruimd” moest worden. Of deze moorddadige traditie nog steeds praktijk is heb ik niet kunnen achterhalen maar desondanks demonstreert deze barbarij overtuigend wat het heidendom van een mens kan maken, als deze mens tot dergelijke wreedheden in staat blijkt te zijn. Dat heidendom was ook al tot in alle hoeken en gaten bij het Joodse volk terug te vinden ten tijde van Jezus' aanwezigheid onder hen als de Messias. In een gesprek met hen over het onderwerp echtscheiding vroegen de getergde Joden in Matth. 19:7 aan Jezus: “Waarom heeft Mozes dan bevolen een scheidbrief te geven en haar daarmede weg te zenden?” Waarop Jezus antwoordde: “Mozes heeft u met het oog op de hardheid uwer harten toegestaan uw vrouwen weg te zenden, maar van den beginne is het zo niet geweest”. En daarmee wees Jezus ze er nog maar weer eens fijntjes op dat zelfs al in de tijd van Mozes heidense principes en de minachting van het recht van de vrouw het Joodse volk hadden vergiftigd.

Een vergelijkbare minachting voor de vrouw vinden we in de rooms katholieke kerk en in de Islam. Ook in deze beide religies viert het heidendom hoogtij maar na alles wat er in het voorgaande al aan de orde is geweest zal dat niet echt verbazen. Net zomin verbazingwekkend is de, volgens de overlevering, ooit geuite mening van de “profeet” Mohammed betreffende de positie en de rechten van de vrouw. Die mening hield o.a. in:

• Vrouwen zijn minder intelligent dan mannen.
• In de hel verblijven veel meer vrouwen dan mannen.
• De vrouw is een slecht voorteken.
• Vrouwen zijn de meest schadelijke plaag voor mannen.

Met deze mening heeft deze “profeet” precies datgene bevorderd waarvoor Jahweh de vrouw al had gewaarschuwd in de hof van Eden, namelijk de overheersing door de man en dat was weer het directe gevolg van de overheersing door de satan. Door de vloek van de zonde zijn de principes van het Koninkrijk Gods vervangen door de principes van het koninkrijk van de satan met als onvermijdelijk gevolg dat dezelfde meedogenloze heerszucht en het “recht” van de sterkste die in satan's rijk de maatstaf zijn in de mensenwereld zichtbaar werden in de vorm van de overheersing door de man. Omdat beide religies, het Rooms Katholicisme en de Islam, zwaar onder invloed staan van het koninkrijk van de satan is de positie van de vrouw in beide religies dan ook een overtuigende weergave van de ware aard en achtergrond van beide religies.

Hoe God het oorspronkelijk wilde hebben.

Oorspronkelijk echter schiep God de man om de vrouw te dienen en niet andersom. En daarom staat het overheersende gedrag van de man in deze wereld lijnrecht tegenover Gods principes en dus ook tegenover de principes die Jezus aan Zijn discipelen bekend maakte. Zoals Hij bijvoorbeeld deed in Marcus 10:45 waar Hij zegt: “Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen om Zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als losprijs voor velen”. Hiermee duidt Jezus aan dat Hij, de God Jahweh en onze meerdere, gekomen is om ons te dienen. De sterkere dient het zwakkere. Het huwelijk is een beeld van de relatie tussen Jezus Christus en Zijn gemeente en omdat Jezus in Marcus 10:45 aanduidde dat Hij niet gekomen is om te heersen maar om Zijn gemeente te dienen heeft Hij daarmee aangeduid wanneer een relatie werkelijk overeen komt met de principes van het Koninkrijk Gods. Dat is een relatie zoals die door de apostel Petrus wordt beschreven in 1 Petrus 3:7: “Desgelijks gij, mannen, leeft verstandig met uw vrouwen, als met brozer vaatwerk, en bewijst haar eer, daar zij ook mede-erfgenamen zijn van de genade des levens, opdat uw gebeden niet belemmerd worden”. Dat is een relatie waarin geen overheersing plaatsvindt maar een eerlijke rolverdeling.

Conclusie:
Wat zal de keuze zijn? Het “evangelie” van de roomse kerk dat door ene Ante Pavelic met volledige medewerking van de paus werd verkondigd door middel van hakmessen, bijlen, vuurwapens en lucifers? Of misschien het “evangelie” van Yasser Arafat dat, ook al met medeweten en goedkeuring van de paus, in Libanon op een net zo weinig subtiele manier werd gebracht? Of zal het gezonde verstand toch mogen zegevieren waardoor ook het besef zal mogen groeien dat er uiteindelijk maar één evangelie is dat deze wereld werkelijk iets te bieden heeft. Want dat laatste is namelijk het evangelie van Jezus Christus: als enige in staat om een mensenhart te vullen in plaats van het leeg te roven. De achterstelling en de minachting van de vrouw in de vele heidense religies, inclusief het heidense Rooms Katholicisme en de heidense Islam, laten er geen twijfel over bestaan dat in dit heidendom precies dát gebeurt wat vlak na de zondeval aan de vrouw al werd voorspeld. Alleen als de mens het evangelie van Jezus aanneemt en daarmee terugkeert naar zijn Schepper zal de oorspronkelijke situatie zoals die door God is gewild werkelijkheid kunnen worden. Dus, vrouwen op deze wereld: als jullie daaraan willen meewerken, breng dan deze boodschap over aan al die mannelijke macho's en nephelden die met al hun schietgeweertjes, zakmesjes, klappertjespistolen en hun opgeblazen ego de “grote cowboy” willen uithangen, een cowboy die slechts een spoor van dood en verderf achterlaat. Een mens is echter pas groot als hij op de knieën gaat voor de Schepper van hemel en aarde, Jezus Christus, die als enige van deze wereld weer een leefbare wereld kan maken. Want dan zal Hij: “alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn, want de eerste dingen zijn voorbijgegaan” (Openbaring 21:4).